Prosimy, wesprzyjcie profilaktykę Astrid, którą do tej pory szczęście omija szerokim łukiem.

Astrid została przez nas przygarnięta wraz z trójką dzieci z jednej z łódzkich ulic.

Choć w momencie, gdy zaszła w ciążę, sama była jeszcze dzieckiem, poradziła sobie na dworze i wychowała zdrowe maluchy. Wiadomo, w kwestii jedzeniowej przetrwali trochę dzięki tamtejszej „kociej stołówce”, ale mimo wszystko jest naprawdę dzielna.

Od początku wiedzieliśmy, że nie jest dziką kotką. Nie była agresywna, nigdy nie ugryzła, nie podrapała, nie rzuciła się do ataku na człowieka.

Oczywiście – zdarza jej się czasem syknąć czy lekko ofukać człowieka – ale to zdecydowanie reakcja obronna na zbliżające się zagrożenie. I na tym kończą się agresywne zachowania tej uroczej kotki.

Niestety, Astrid nie ma szczęścia do Domów Tymczasowych. Wiadomo – nie jest to wina Tymczasowych Opiekunów. To brak „tego czegoś”, co powoduje, że kocio-ludzka relacja po prostu trybi i kot zaczyna się otwierać, oswajać.

My mimo wszystko wierzymy w zasadę – do trzech razy sztuka. I tak, 20 października Astrid trafiła do Anity i Bartka, którzy dzień wcześniej wydali Krysię do adopcji.

Przez pierwszy tydzień Astrid zrobiła większy progres, niż przez ostatnie półtora miesiąca. To niesamowite, ale w końcu trafiła na odpowiednich ludzi. Takich, przy których czuje się dobrze.

Ze względu na czas, jaki minął od pierwszej wizyty u weterynarza i sterylizacji, zabraliśmy ją ostatnio ponownie do lecznicy. Astrid została zaszczepiona, zaczipowana, przetestowana w kierunku FIV/FELV. Pani Weterynarz wyczyściła jej również uszy, w których zagnieździł się świerzbowiec. Ta wizyta wygenerowała fakturę na ponad 300 złotych!

Błagamy, pomóżcie nam zebrać tę kwotę dla Astrid…