Witam

Zwracam się z prośbą, Wielką prośbą o pomoc ! ! !

Co tylko mogłam zrobić sama to od września 2016 roku już zrobiłam.

Mam 47 lat,jestem bez własnego domu ,mam 1 grupe -znaczny stopień niepełnosprawności zasiłek pielęgnacyjny oraz 176zł z opieki.

Wspiera mnie córka ale wynajmowanie,dzieci kosztują.

Nie zapomnę pewnie nigdy tamtego dnia bo dzień wcześniej biegałam,chodziłam po sklepach i pomagałam sąsiadce a na drugi dzień gdy chciałam wstać okazało się to niemożliwe.

Myślimy że jesteśmy niezniszczalni,mamy plany, mamy oczekiwania od życia i nie zastanawiamy się w ogóle że zachorowanie,stracenie życia nas nie dotyczy.

Kochani dotyczy to każdego z nas !

Niedługo będzie 4 lata jak choruje,były na początku momenty gdzie dawałam rade poruszac sie o kulach jednak obecnie to już to możliwe po kilka kroków i natychmiast muszę usiąść by nie upaść.

Zdarzają się dni gorsze gdy tyłkiem i łokciami przesuwam się po podłodze do łazienki czy po pokoju.

Jeszcze niedawno mówiło się o tym że mam Niedowład kończyn dolnych o wyjaśnionym pochodzeniu.

Dziś już jest to porażenie kończyn dolnych i porażenie czterokończynowe G82 bo choroba wchodzi mi na dłonie,ręce i ogranicza każdą czynność.

Wiecie co najgorsze jest w tych wszystkich chorobach jakie mi zdiagnozowali?

Grasiczak śródpiersia,nietolerancja glukozy, przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy , rwa kulszowa (od dnia zachorowania do dziś cały czas ) wielopoziomowe wypuklenie krążków międzykręgowych, zwyrodnienia w całym układzie kostnym, nadżerki jelit i żołądka, zapalenie jelit czeste krwawienia i biegunki ,obustronny niedosłuch (aparat) obustrony oczopląs ,zmiany demielinizacyjne obwodowego układu nerwowego (nie odwracalne są ) niszczą mózg, agranulocytoza i brak odpornosci. Problemy z krwią gojeniem się ran i jestem już po pierwszej operacji kręgosłupa w odcinku szyjnym.

Trace wzrok bez okularów nie widze ,Wypadły mi prawie wszystkie zęby i włosy trace.Wielu rzeczy jeść nie moge, potrzebuje pieluch bo pęcherz mi nie trzyma,i borykam sie z kamieniami w całym przewodzie.Jajniki mam bardzo chore i pewnie nie wszystko pamiętam,mam problem z uczeniem się nowych rzeczy i o to samo pytam czasem kilka razy.

Ale wiecie co jest najgorsze? ? ? ? ?

BÓL BÓL BÓL

Ból który nie opuszcza nawet na chwile bol który czasem staje sie gwałtowny a za chwile ćmi tak że nie jestem w stanie myśleć

Chodzę od lekarza do lekarza,oddałabym bardzo dużo żeby przestało boleć ale to kosztuje poważne pieniądze. Na dostępne dla mnie cenowo mam uczulenie a ból zamiast maleć wzrasta

Dostałam skierowanie na oddział Rzadkich Chorób w Krakowie bo wszyscy wiedza ze jestem chora i to poważnie ale nie potrafią mi powiedzieć co to za choroba. Badania na które było mnie stac wskazują że mam chorobę autoimmunologiczną ale chociaż mam objawy stwardnienia rozsianego, miastenii, tocznia układowego, reumatoidalnego zapalenia stawów i nie wiem co jeszcze. Testy wychodzą pozytywne ale nie w tych chorobach. Jestem zmęczona wiecznymi lekarzami, szpitalami i przerażona że choroba postępuje a nikt mnie nie leczy. Dokładnie bo bez diagnozy nie leczą. Dostaje tylko coraz mocniejsze leki przeciw bólowe które uśmierzają może 30%

Proszę Kochani pomóżcie mi bo bez waszej pomocy nie mam szans ! ! !

Kiedy dostane się do Krakowa będę musiała mieć środki na badania genetyczne których NFZ nie pokrywa. Bez tego nigdy nie będę leczona

Mam zwykły wózek dostaje sie go raz na 5 lat a mnie potrzebny jest już taki który sam jeździ z akumulatorem i to zakup jak sie rozglądałam kosztuje fortune od 30 tys w góre :( sa dobierane indywidualnie i dziś trudno określić jaki będzie potrzebny za 2 miesiące

Śpie na krzywej wersalce do tego cudzej bo formalnie jestem bezdomna.

Łózka rehabilitacyjne i specjalny materac z pianki termoformującej z "pamięcią" to koszt nawet do 10 tys bo sam materac 3,5

Rokowania mam takie że moje ciało w tym tempie może położyć mnie do łóżka na stałe w ok 2 lata i już sa dni gdy nie jestem w stanie sie podnieść

Rehabilitacje miesiąc na rok juz wykorzystałam (zdjęcie u góry ) podczas pobytu w szpitalu. Rehabilitacja ta nie przyniosła żadnej poprawy

Lekarze skłonili mnie do prośby o pomoc bo powinnam się rehabilitować najlepiej w sanatorium czy wczasach rehabilitacyjnych przez co najmniej rok .Koszt ogromny ! ! !

Na domiar wszystkiego mieszkam grzecznościowo i brak widoków na poprawę zdrowia powoduje problemy.

Od dnia gdy zachorowałam pomiędzy szpitalami ,lekarzami i brakiem widoków brakuje mi nadziei

Bez waszej pomocy, wsparcia, otuchy nie dam rady dalej walczyć.

Mam 47 lat a jest tak jakby mnie nie było. Na co dzień wymagam opieki osób trzecich

Jeśli pomożecie mi w osiągnięciu np wózka będę mogła po 4 latach wyjść na spacer nie błagać nikogo nadaremnie. Łózko pozwoli mi może zaznać mniej bólu,liczę na to bardzo

Pragnę stanąć na nogi,może zacząć chodzić jeszcze ale bez rehabilitacji długiej i mozolnej mogę nie mieć szansy a to znaczy że bez waszego wsparcia nie mam szans. Nie wiedzą ile będę żyć bo mój organizm walczy na wszystkich frontach od głowy az po palce u nóg.

Z wami się nie poddam i bardzo proszę....POMÓŻCIE MI ŻYĆ