Przez 12 lat żyła na kilkumetrowej przestrzeni, którą wyznaczał jej łańcuch. W tej przestrzeni miała budę i 2 miski, no i czarny piach pokryty odchodami i moczem. Dzień, kiedy została zgłoszona przez Panią Natalię, w którym okazało się, że ma guza oraz że „właściciele” nie będą jej leczyć, tylko ją uśpią, okazał się początkiem jej nowego życia. Api jest pod naszą opieką od kilku tygodni. W tym okresie po raz pierwszy została umyta, zaznała kąpieli w jeziorze, spaceruje kilka razy dziennie, a przede wszystkim jest głaskana i pieszczona. Tydzień temu przeszła zabieg sterylizacji i usunięcia listwy mlecznej. Ani na chwilę nie straciła chęci do życia i nie przestała merdać ogonkiem na nasz widok, mimo że po kilku dniach od zabiegu nastąpiły komplikacje, wskutek których w ranę Api wdała się bardzo poważna infekcja. Nie wiemy, jak to jest możliwe, że mimo tak ogromnego dyskomfortu i bólu ten kochany pies zachował taką radość i wolę życia. I my tej radości nie możemy mu odebrać. Naszym obowiązkiem jest zrobić wszystko, żeby suczka poznała inne życie, żeby mogła cieszyć się dotykiem i uczuciami, którymi ją obdarzamy.

W związku z bezpośrednim zagrożeniem życia musieliśmy pojechać do kliniki oddalonej od nas o 100 km (Trójmiejska Klinika Weterynaryjna działa całodobowo). Tam Api została poddana 5-godzinnemu zabiegowi ratującemu życie, jest pod opieką lekarzy w całodobowym szpitalu dla zwierząt, wykonana została diagnostyka, badania, konsultacje onkologiczne itp. Wszystko to będzie nas kosztowało nawet do 6000 zł. Tych pieniędzy oczywiście nie mamy. Mamy za to dług. No i psa, o którego życie walczymy i będziemy walczyć, bo jest członkiem naszej fundacyjnej rodziny.