Potrzebujemy pilnie karmy dla naszych tymczasków. 

Obecnie mamy pod swoim dachem 20 podopiecznych. Są to koty uratowane ze środowisk miejskich, a także wiejskich.

Oto historia każdego z nich.

Monte to niespełna dwuletnia koteczka uratowana z pobliskiej wsi. Przez doznany niegdyś uraz, Monte ma permanentnie zniekształconą przednią łapkę, na którą kuleje. Niewłaściwe dokarmianie i pasożyty, spowodowały, że jej brzuch przypominał balon. W takim stanie, Monte spędzała swoje dni poszukując jedzenia i schronienia.

Łapka już na zawsze pozostanie wykrzywiona, jednak Monte nie sprawia już to bólu i radzi sobie świetnie mimo wszelkich przeszkód:) 

Kora i Kiara to dwie kotki pochodzące z tego samego miotu. Zostały odłowione spod pobliskiego bloku, by zapobiec niekontrolowanemu rozmnażaniu się kotów. Obydwie panicznie bały się człowieka. Ze strachu załatwiały się pod siebie i chowały najróżniejszych zakątkach. Po kilku miesiącach oswajania, Kiara i Kora stały się bardziej otwarte i ufne. Te dwie siostry są idealnym przykładem na to, że każdy pupil potrzebuje trochę cierpliwości i ciepła, by zmienić się nie do poznania:)

Naszą ostatnią dorosłą kotką jest młodziutka Mia. Została przez nas przygarnięta z okolic stacji kolejowej. Mia okazała się być całkiem oswojoną i spokojną koteczką.

W skład naszego licznego stada tymczasków ze stacji kolejowej wchodzą również maluchy. Jeden z miotów to cztery dwumiesięczne kociaki, zabrane z tego niebezpiecznego terenu, gdy miały zaledwie miesiąc. Zanim zaczęły samodzielnie jeść, zostały przez nas odkarmione butelką.

Maluszkom nie brakuje energii i apetytu:) Swoim głośnym mruczeniem proszą o zwrócenie na nie uwagi i jak najdłuższą zabawę. Udało nam się złapać i wykastrować ich dziką matkę!

Ryś, Ptyś i Amelka to czteromiesięczne rodzeństwo, które udało się zabrać także z terenu stacji. Cały miot liczył siedem kociąt, niestety los nie był dla nich tak łaskawy. Kotki padły ofiarom ataków lisów, wypadkom na torach i chorobom zakaźnym. Uratowane rodzeństwo leczone jest aktualnie na chlamydiozę. Poza tym, mają się dobrze i coraz bardziej otwierają się na kontakt z człowiekiem. Cieszymy się, że Ryś, Ptyś i Amelka dostały szansę na lepsze życie i znalezienie swoich stałych domków:)

Kolejne trzy dwumiesięczne maluszki odłowione zostały z okolic jeziora. Zostały wyrzucone tam przez kogoś, kto chciał się ich zwyczajnie pozbyć. Takim sposobem, trzy maleńkie koty były skazane na życie w samotności. Zamieszkiwały gęste zarośla, gdzie mieszkańcy wsi dokarmiali je karmą. Bez ich pomocy kociaki nie przetrwałyby aż tak długo. Po zobaczeniu prośby o pomoc jednej z karmicielek, postanowiliśmy wyłapać je i zapewnić im pomoc i ciepło, jakiego potrzebowały.

Te małe rozrabiaki są z pewnością najbardziej aktywnym i energicznym z miotów:)

Naszym kolejnym maluszkiem jest niespełna trzymiesięczny kocurek. Został zauważony przez nas przypadkowo podczas przejeżdżania przez jedną z okolicznych wsi. Naszym oczom ukazało się zaniedbane podwórze wypełnione kilkunastoma kotami. Wszystkie narażone na wypadki drogowe i głód, rozmnażające się w nieskończoność. Na ten moment udało nam się zabrać tylko jednego z nich. Kocurek całe ciało pokryte miał pchłami, a brzuszek wzięty od pasożytów. Obecnie leczony jest na koci katar i pilnowany, by przybrał na wadze. Ten kociak ma wyjątkowy charakter, zdecydowanie najbardziej rozmruczany z towarzystwa:)

Z kastracją kotek musimy poczekać dopóki nie odchowają miotów :/

Jest u nas również siwa koteczka. Trafiła do nas zarobaczona, z kocim katarem oraz niewykształcona przednią prawą łapką. Kotka ma tylko jeden palec! Gdy wyleczymy koci katar, kotka przybierze na wadze oraz zostanie zaszczepiona zrobimy RTG i będziemy planować zabieg usunięcia części łapki która trzyma się na kawałku skóry.

Ostatnim miotem który jest u nas na tymczasie są trzy kociaki odebrane ze wsi. Kociaki żyły w szopie gdzie panował wielki brud. Wszystkie trzy mają zaawansowany koci katar, są bardzo zapchlone i zarobaczone, na szczęście świerzba brak. Kociaki są już po wizycie u weterynarza. Czarny kociak jest najsłabszy i w najgorszym stanie, waży zaledwie 0,65 kg, wszystkie kotki są na antybiotyku i dochodzą do siebie. Będziemy próbować wykastrować resztę kotów które tam się znajdują. Sprawę komplikuje to że koty mają właścicieli którzy nie zgadzają się na darmowy zabieg kastracji dla ich kotów.