Hejka. Jestem Amelia i jestem kobietą transpłciową, odczuwającą dysforię płciową.

31 lipca idę na oddział dzienny leczenia zaburzeń emocji i nastroju Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie. W pobycie na oddziale widzę wielką szanse na nowe lepsze życie. Z depresją zmagam się dobrych kilka lat. Zaczęłam leczenie, gdy byłam na skraju wytrzymałości psychicznej.

Dodatkowo studiuję. Obecnie piszę pracę licencjacką.

W styczniu zdiagnozowano u mnie ZZSK - zesztywniające zapalenia stawów kręgosłupa. Jest to choroba reumatyczna atakująca kręgosłup i inne tkanki. Leczenie lekami przeciwzapalnymi w najwyższej dawce (NZPL) jest nieskuteczne. Cały czas, aby uśmierzyć ból zażywam Tramadol - opiaty. Czekam na decyzję odnośnie leczenia biologicznego.

Te wszystkie czynniki wpływają na to, że nie jestem w stanie odłożyć pieniędzy na operacje.

Mam plan na życie. Kończę studia z archiwistki i zarządzania dokumentacją. Da mi to kompetencję do pracy w urzędach. Sprawia mi to radość, ale jest to środek do osiągnięcia wyższego celu.

Chcę skończyć psychologię kliniczną, studia z seksuologii klinicznej oraz zostać psychoterapeutką. Moim marzeniem jest nieść pomoc osobą, które spotkały się z tymi samymi trudnościami co ja.

Aby zrealizować ten cel czeka mnie przynajmniej jeszcze 11 lat nauki. Nie możliwe jest studiowanie dziennie przez tak długi okres czasu, więc zostają mi studia niestacjonarne, co wiąże się z kosztami, ale o wiele niższymi niż SRS.

Zanim rozpocznę odkładanie pieniędzy muszę jednak skończyć trzy miesięczną terapię na oddziale dziennym.