W ciągu kilku godzin straciliśmy dom...

W nocy (21.02.2023 r.) obudził nas trzask i huk. Nie wiedzieliśmy, co się dzieje. Za chwilę zobaczyliśmy ogień. Palił się nasz dom...

Z domu wyszliśmy, tak jak staliśmy. Za chwilę zawyły syreny. Strażacy z ogromnym poświęceniem ratowali nasz dobytek. Niestety, nie udało się. Nie mamy już domu...

Świat się nam zawalił. Dzięki bezinteresownej pomocy dobrych ludzi mamy podstawowe środki do życia, ale nie mamy własnego kąta. 

Psychicznie jest nam bardzo trudno. Emocje i płacz są codziennie. Nie chcemy się poddawać. Wierzymy, że los może się odmienić. 

Jesteśmy pracowitymi ludźmi. Na ile to możliwe, sami będziemy odbudowywali nasz dom. A w zasadzie budowali od nowa. 

Koszty są jednak ogromne i sami nie damy rady. Nie jest łatwo publicznie prosić o pomoc, ale czasami nie ma wyjścia. My jesteśmy teraz w takiej sytuacji. 

Już teraz dziękujemy za każde wesparcie. Za wielkie i dobre serca. 

Irena, Jan oraz 13-letni Kuba ze Stachowa koło Miastka.