Na wstępnie dziękujemy wszystkim za wsparcie finansowe. Niestety, w dniu dzisiejszym (17.06.2021) Monika odeszła od nas już na zawsze.

EDIT2: 23.05 stan Moniki gwałtownie się pogorszył i trafiła na Oddział Intensywnej Terapii. Została ponownie wprowadzona w śpiączkę farmakologiczną. Poprzez komplikacje w gojeniu się lekarze podjęli decyzję o całkowitym usunięciu gałek ocznych.

25.05 w godzinach południowych został wykonany zabieg Enukleacji czyli wyłuszczenia gałek ocznych.

EDIT: 14.05 Monika została przetransportowana do Zespolonego Szpitala w Kielcach.

Lekarze z Kielc opisują jej stan jako stabilny. Monika jest świadoma swojego stanu zdrowia lecz niestety nie może się z tym pogodzić. Przede wszystkim nie może się pogodzić z utratą wzroku.

Kontakt z Moniką jest utrudniony, ponieważ przeżywa to na swój sposób i nie chce z nikim rozmawiać.

29.04.2021 miał być dla Moniki normalnym dniem w pracy. 

Jednak tuż przed godziną 7 wszystko się zmieniło. Na wydziale 230, gdzie pracowała Monika doszło do poważnego wybuchu w wyniku którego jej życie już nigdy nie będzie takie samo.

Monika z na pozór niepoważnymi poparzeniami twarzy i górnych dróg oddechowych została przetransportowana śmigłowcem do szpitala w Kielcach.

Po wstępnych badaniach i ocenie stanu zdrowia, lekarze podjęli decyzję o śpiączce farmakologicznej i szybkim transporcie do Wschodniego Centrum Leczenia Oparzeń i Chirurgii Rekonstrukcyjnej w Łęcznej.

Lekarze w trakcie diagnozy wstępnie ocenili jej stan zdrowia jako krytyczny. Podjęli się zabiegu oczyszczania ran poparzeniowych podczas którego stwierdzono duży ubytek w gałkach ocznych. 

Stan zdrowia Moniki przez tydzień nie ulegał poprawie. Dopiero 7 maja lekarze ocenili stan jako stabilny, określili stopień poparzenia twarzy jako III i potwierdzili najgorszy scenariusz - Monika nie będzie widzieć.

Przez to, że stan utrzymywał się jako stabilny podjęto próby wybudzania ze śpiączki farmakologicznej i przywróceniu samodzielnego oddychania.

Monikę czeka jeszcze kilka zabiegów powracających do zdrowia oraz przygotowanie do życia na nowo jako osoba niewidoma.

Monika przed wypadkiem była osobą radosną, dobroduszną i pełną energii. Jednocześnie jest kochającą żoną, matką dwóch synów oraz teściową.

Pomóżmy jej i jej rodzinie żyć bez barier mimo utraty wzroku.

Opis będzie aktualizowany na bieżąco.

Poniżej dodajemy jeden z wielu linków o wypadku.

https://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114883,27032636,skarzysko-kamienna-wypadek-w-zakladzie-zbrojeniowym-mesko.html