Weronika to wesoła 5 latka, której życie nie oszczędza. Od małego walczy z przeciwnościami losu. Wszystko zaczelo sie w 9 dobie życia, kiedy Weronika wylądowała w szpitalu Dziedziecym w Prokocimiu. Stwierdzono wtedy u niej chorobę genetyczna, opóźnienie psychoruchowe i wzmożone napięcie mięśniowe,refluks i alergie na nabiał.Pierwszy rok życia córki spędziłyśmy głównie po szpitalach w Krakowie. Córka ma bardzo słaba odporność i łapała każda infekcje, która kończyła się zapaleniem płuc.W pewnym momencie życia pediatra zablokował możliwość pojscia do żłobka i przedszkola, bo przyjmowała za dużo antybiotyków i lekarza to bardzo martwiło. Od początku córka była pod opieką szeregu lekarzy i terapeutów m. in. Genetyka, Okulisty, Kardiologa, Neurologa itd. Od 3 miesiąca życia uczęszcza na rehabilitację, później doszła terapia Si, psycholog, logopeda, terapia ręki, TUS itd. Na chwilę obecną córka ma 5 lat. Nie mówi, wymaga pomocy osób trzecich. Jest upośledzona w stopniu lekkim(taki wynik uzyskała w poradni)..Ale dzielnie walczy każdego dnia o sprawność. 2 lata temu straciłyśmy ukochanego tatę w lipcu pożegnaliśmy moja mamę. Zostałyśmy całkiem same.Reszta rodziny odcięła się od nas, bo nikt nie chciał mieć tego problemu jakim jest niepełnosprawny członek rodziny. Myślałam, że po zakończeniu ostatniej zbiórki, gdzie zbierałyśmy na metodę Tomatis los się do nas uśmiechnął i nie będziemy musiały więcej kontynuować zbiórki. Niestety córka złapała bakterie w wyniku czego doszło do sepsy.Na ten moment siadły jej nerki, postępuje zamarwtica rak. Ja jako mama znowu muszę prosić o pomoc w uzbieraniu potrzebnej kwoty na rehabilitację dla niej po sepsie,zeby jak najszybciej mogła wrócić do dawnej sprawności i to na co tak ciężko pracowałyśmy przez ostatnie lata.Największą bolaczke będzie plastyka opuszków, które zostały całkowite zaatakowane przez za martwicę. Nasz jedyny dochód to przyznane świadczenie pielęgnacyjne w kwocie 3200zl +swiadczenie wychowawcze 800+.Pieniadze te wystarczają na bardzo skromne życie po opłaceniu terapii, leków itd.A bywało tak, że nawet po opłaceniu wszystkich rachunków i zobowiązań kredytowych nie było nawet na to. Próbowałam wielokrotnie uzyskać pomoc w mopsie, niestety przekraczam"dochodami"... Co jest całkowitym absurdem. Proszę, a wręcz błagam o ratunek dla mojego dziecka. Nigdy nie prosiłam o pomoc przez te wszystkie lata, ale niestety przez te wszystkie lata, żeby pomóc córce jak najwięcej zadluzylam się po same uszy i już fizycznie nie jestem wstanie sama tego udźwignąć.