Każdy zasługuje na drugą szansę , tym bardziej, że Piotr już wygrał jedną wielką życiową walkę. Po śmierci mamy , załamał się psychicznie i wpadł w straszny nałóg jakim były narkotyki. Był na samym dnie, zniszczył swoje zdrowie i życie, jednak się nie poddał i wyszedł z tego. To już 14 lat kiedy jest czysty, jednak zmiany w organizmie są nieodwracalne.

Choroba neurodegeneracyjna OUN prawdopodobnie o etiologii wrodzonej. Porażenie spastyczne kończyn, z przewaga kończyn dolnych. Jaskra wrodzona jednego oka. Piotr prawdopodobnie urodził się z taką chorobą, która powoduje degenerację (czyli zniszczenie) układu nerwowego. U każdego z nas centralny układ nerwowy (i inne tkanki) z wiekiem są coraz bardziej upośledzone- to dlatego np.90-cio latek z reguły porusza się z dużą trudnością, ma zawroty głowy i osłabione mięśnie. U Piotrka postępuje to znacznie szybciej. W tej chwili ma spastyczne, plastyczne porażenie kończyn dolnych, co w praktyce uniemożliwia mu poruszanie się. Jego nogi są wyprostowane i napięte, ale może stać na nich tylko chwilę, bo zaraz się męczą. Można oczywiście zgiąć je w stawach, ale też nie jest to proste... niemniej jednak można i Piotr może usiąść na wózku. Te zmiany postępują. Od ok 2 lat pojawiły się problemy z porażeniem spastycznym kończyn górnych. Piotr mówi, że nie może jeździć normalnie na takim zwykłym wózku inwalidzkim, bo nie może złapać rękami kół za plecami a jedynie przed sobą Ma wózek elektryczny i na nim jeździ poza Ośrodkiem, natomiast takim zwykłym wózkiem jeździ tak, że siada na nim i stopami odpycha się do tyłu. Te zmiany w rękach też postępują. Poza tym Piotr źle mówi. Jąka się i z trudnością można go zrozumieć. Ma oczywiście lepsze i gorsze dni ,Piotr ma jaskrę w jednym oku i nic na niego nie widzi, a dodatkowo ta jaskra sprawia, że to niewidzące oko jest bolesne. Wiadomo, że prędzej, czy później nie będzie w stanie poruszać swoimi kończynami i będzie całkowicie zależny od innych, czy to się stanie za rok, czy 10 lat nie ma większego medycznego znaczenia. 

W tej chwili Piotr jest w miarę samodzielny, jak na jego stan. W miarę swoich naprawdę bardzo skromnych środków robi sobie zakupy i sam przygotowuje posiłki. 

Ostatnia rzecz. że jest samotny. Nie ma rodziny. To znaczy ma jednego brata, który też przez całe lata nadużywał narkotyków, ale pomocy z jego strony nie ma żadnej.

Piotr otrzymuje z opieki społecznej minimalny zasiłek około 900 zł miesięcznie nie wystarcza to na opłacenie ośrodka w którym się znajduję, a co dopiero aby mieć nawet na zakup czegoś drobnego. Jedynym oknem na świat jest jego laptop i nic więcej. Swoim wózkiem może dojechać tylko do bramy ośrodka i nigdzie dalej , bo w zasadzie tam juz nic nie ma. Nie ma tam przyjaciół, nie ma nikogo . Więc jak chcecie piszcie do niego , na FB Piotr Rojek. Jedyną radością jaka mu zostaje to wyjazd raz na jakiś czas to wyjazd do lekarza , gdzie może zobaczyć świat z okien samochodu. Może uda się go jakiś cudem przenieść w inne miejsce , sami nie wiemy. Jednak na pewno nie chcemy aby z braku możliwości finansowych , wrócił do poprzedniego miejsca , gdzie byłby w wieloosobowej sali narażony na szykany ze strony bardziej sprawnych mieszkańców i bez należytej opieki. Chcemy dać mu nadzieję, odrobinę szczęścia w życiu i możliwość aby był świadectwem dla innych, aby poczuł się potrzebny i , że ta jego wygrana walka nie poszła na marne.

DOKUMENTY MEDYCZNE DO WGLĄDU