Cześć!

Od blisko trzech i pół roku prowadzimy zawodowa rodzine zastępczą pełniącą funkcje pogotowia opiekuńczego. Jesteśmy rodzicami trójki dzieci oraz prowadzimy pieczę zastępczą aktualnie dla piątki podopiecznych. Chociaż każdego dnia sytuacja może ulec zmianie. Nigdy nie wiemy czy nocą nie przyjmiemy nowego członka rodziny albo któreś z naszych dzieci nie zostanie przeniesione do docelowej rodziny zastępczej. Przyjmujemy dzieci z interwencji policji [o każdej porze dnia i nocy] lub interwencji miejskiego ośrodka pomocy społecznej wykonującej sądowe decyzje zabezpieczenia dzieci. Naszym zadaniem jest zadbanie o ich najwazniejsze potrzeby zdrowotne, edukacyjne i w miare naszych możliwości rodzinne. Dzieci poza bagażem doświadczeń emocjonalnych noszą ciężar deficytów rozwojowych czy niepełnosprawności intelektualnych i ruchowych .Według ustawy możemy przyjąć trójkę dzieci i na taką sytuację mamy przygotowaną przestrzeń. Jednak sytuacja środowiskowa sprawia, że regularnie mamy dzieci ponad stan - oczywiście za wspólną zgodą - naszą i naszych dzieci, gdyż chcemy pomagać - ponieważ to był nasz cel, otwierając pogotowie. Każde dziecko traktujemy jak członka rodziny. Razem oglądamy nowe - interesujące wszystkich - premiery kinowe, chodzimy na baseny, czy wspólnie przeżywamy problemy. Cieszymy się widząc postępy "naszych" dzieci. Starając się dać im namiastkę normalnego życia. Znaczna większość dzieci potrzebuje rehabilitacji, więc mamy "ugadaną" rehabilitantkę, która przyjeżdza pokazuje nam jak z kazdym dzieckiem pracować na co zwracać uwagę i przyjeżdza weryfikować postępy, ale prawdą jest, ze brakuje miejsca w którym może te rehabilitację prowadzic. Mieszkamy w dziewiędziesięcio metrowym domku. Mamy cztery pokoje, kuchnie i łazienkę. Od czasu, gdy mieliśmy pierwszy "ponad stan" planowaliśmy rozbudowe domu chcąc dobudować dodatkowe pokoje dla dzieci, drugą łazienkę, wiekszą kuchnie by móc wspólnie jeśc posiłki czy pokój rehabilitacyjny z przydatnym sprzętem co by diametralnie pomogło nam w codziennym funkcjonowaniu. Mąż dwa lata temu podjął drugi etat byśmy szybciej mogli zacząc rozbudowę. Jednak codzienne potrzeby i wyzwania z jakimi się mierzymy [rehabilitację, akcesoria medyczne, przebudowa systemu kanalizacyjnego, remont dachu, potrzeby edukacyjne i zajęcia dodatkowę by nadrobić zaległości z którymi borykają się dzieci, etc sprawiają, że nie jestesmy i wydaje nam się, ze nie będziemy w stanie odłożyć potrzebnej kwoty. Z tego względu po długich rozmowach, planach i czarach zdecydowaliśmy się założyć zrzutkę z myślą, że cały czas samemu odkładając - może któreś z Państwa zechciało by dołożyć cegiełkę i pomóc nam w powiekszniu przestrzeni dla dzieci z pieczy. Dlatego prosimy Państwa o pomoc. Bo bez Państwa wsparcia pomimo naszych ogromnych chęci i starań sami tego nie dokonamy. Jestesmy otwarci, sympatyczni i niczego nie ukrywamy. Nasze drzwi są zawsze otwarte. Gdyby ktoś chciał wpaść na kawę i nam pomóc w czymkolwiek, porozmawiać czy po prostu zweryfikować nas i nasze działania to chętnie zapraszamy. Zawsze warto poznawać nowych ludzi :)