Wszystko w życiu naszej Doroty toczyło się jak w większości zwykłych polskich rodzin. Kochająca mama dwójki dzieci, żona, zawsze uśmiechnięta i ciesząca się życiem. Młoda kobieta, oddana rodzinie. Nic nie wskazywało na to, że przyjdzie chwila, w której będziemy pisać opis tej zbiórki, a życie dla niej straci sens poprzez wykańczający ją ból. 

 Czerwiec 2021 roku – możemy uznać, za początek tych nieszczęśliwych zdarzeń. Tragiczna i nagła śmierć ukochanego taty. Początki objawów związanych z zaburzeniami pracy serca. Jesień tego samego roku przyniosła pierwszy atak tężyczkowy w trakcie prowadzenia samochodu. Diagnostyka. Poszukiwania, które trwały. Lekarze negujący objawy. W międzyczasie przechorowanie Covidu. Powikłania – zakrzep w nodze. W wyniku silnej zakrzepicy doszło do uszkodzenia mięśnia od kostki aż po kolano – diagnoza to rabdomioliza mięśnia . Aby móc jakkolwiek się poruszać Dorota zmuszona jest wspomagać się kulami. Czas mijał a życie Doroty upływało w codziennym cierpieniu. Kule stały się jedyną możliwością aby zrobić kilka kroków w codziennym funkcjonowaniu. Zamieszkując w Świętoszowie w bloku na czwartym piętrze walką stało się samodzielne zejście na dół. Prawdę mówiąc nie jesteśmy w stanie wyliczyć ilości specjalistów, badań, które musiała przejść i pokryć prywatnie koszty aby po wielu miesiącach zmagań usłyszeć poprawną diagnozę. Od listopada 2021 roku aż do teraz – kwiecień 2023 roku diagnoza wybrzmiewająca Zesztywniające Zapalenie Stawów Kręgosłupa, Tężyczka oraz Borelioza. ZZSK to inaczej choroba Bechterewa, jest stanem zapalnym, który może zaczynając od kręgosłupa przenieść się na każdy staw w ciele. W przypadku Doroty choroba postępuje bardzo agresywnie i szybko, czego przyczyną jest dodatkowy przebieg Boreliozy oraz Tężyczki. Lekarz powiedział wprost – „ciężki przypadek”.

Celem zbiórki jest pomoc Dorocie w uzbieraniu funduszy na leczenie biologiczne, które decyzją lekarza prowadzącego we Wrocławiu, musi zostać zmienione na silniejsze, co za tym idzie – dużo droższe niż dotychczas. Koszty pozostałych leków, również przekraczają budżet rodziny. Obecnie choroba zaostrzyła się przez co Dorota potrzebuje mieć również zapewnione wsparcie rehabilitacyjne. Koszty prywatnych wyjazdów do 22-go Szpitala Uzdrowiskowo-Rehabilitacyjnego SPZOZ w Ciechocinku przerastają nasze możliwości finansowe, lecz bez nich Dorota nie ma szansy marzyć o poprawie jej stanu zdrowia.  Obecnie przez zaostrzenie się objawów choroby nasza Dorota nie jest w stanie funkcjonować. Ogromny ból jaki sprawia jej choroba dotyka całą rodzinę, głównie jej męża oraz dzieci, które patrzą jak mama cierpi i nie jest w stanie nawet wstać z łóżka, ubrać się, utrzymać samodzielnie szklanki z wodą… Stan psychiczny Doroty zaczyna się pogorszać, ból oraz ograniczenia zabierają jej dzień po dniu z życia, a lęk o brak finansów na leczenie i rehabilitacje zabiera sen z powiek przez co Dorota gaśnie i traci nadzieje, poddając się i tracąc siłę do dalszej walki.

Błagamy, pomóżmy Dorocie jeszcze raz uwierzyć, że ma szanse na lepsze życie bez bólu i cierpienia.