Mój mąż wyjechał do Szwecji 2,5 roku temu, sby poprawić finanse rodzinne.Po półroku pobytu dowiedziałsię, że jest chory na kłębuszkowe zapalenie nerek. O chorobie dowiedział się gdy funkcjonalność nerek 2 lata temu była na poziomie 23%. Od roku ma wszczepiona rurkę do otrzewnej przez którą odbywają sie dializy. Obecnie nerki obie pracują na poziomie 9%. Od roku mąż nie pracuje a koszty utrzymania go w Szwecji przerastają moje możliwości. Mamy troje dzieci. Ja pracuje jako kierowca ciężarówki i utrzymuje zupełnie sama dom. Od roku zapętlam się w kredyty, aby umożliwić mężowi leczenie w Szwecji gdyż w Szwecji leczenie jest krótszy czas oczekiwania na dawce nerki niż w Polsce. Jednak koszty życia są potężne. Lekarze twierdzą, że przeszczep powinien nastąpić w nie dłuższym czasie niż 2 lata, gdyż w Szwecji prawie każda osoba wyraża na oddanie organów po śmierci bliskich. Leczenie jest zupełnie darmowe. Niestety ja już straciłam siły i nie mam pomysłu jak to finansować, aby mąż miał szanse na szybszy powrót do zdrowia. Najpierw sprzedałam działkę i finansowałam to tymi pieniędzmi. Mieszkanie mam w kredycie, a z trojka dzieci musze sobie radzić sama i gdzieś mieszkać. Zaczęłam brac kredyty aby dać ta szanse mężowi, ale to jest nie na barki jednej osoby. Zbieram na spłatę części tych kredytów i na dalsze leczenie męża. To bardzo trudne prosić o pomoc innych ludzi ale ja już stoję bezradna pod murem i nie wiem co mogę zrobić aby być wsparciem i moc w chorobie nie dawać kolejnych zmartwień mężowi który i tak oprócz choroby którą przechodzi ma już poważną depresję z bezradności. Dla mężczyzny taka choroba która nie daje mu możliwości pracy jest jak zabranie męskości. Proszę wszystkich dobrych ludzi o wsparcie. Sama niejednokrotnie pomagałam w różnych zbiorkach przed tym jak mnie osobiście dotknęła ta sytuacja. Zawsze jednak wierze ze dobro wraca.