Przyszedł czas, żeby schować dumę w kieszeń... Dla moich dzieci warto.

Jestem mamą samodzielnie wychowującą dwóch niepełnosprawnych chłopców, niepełnosprawność w stopniu znacznym, dzieci wymagają stałej opieki, w związku z tym jakiś czas temu zrezygnowałam z pracy zarobkowej. Utrzymujemy się z przysługujących świadczeń i z alimentów. Pieniędzy wystarcza na zaspokojenie podstawowych potrzeb czyli pożywienie, ubranie, z opłatami jest gorzej...szczególnie kiedy trzeba zapłacić rachunek za ogrzewanie (kilka tysięcy w okresie zimowym). Niestety nie jestem w stanie wiele odłożyć.

Mieszkam z nimi w małym 40-to metrowym domku. Jest ciężko...kosztów jest sporo, co chwilę coś się psuje, coś trzeba kupić, naprawić. I ciągły problem z dachem.... dach jest pokryty papą. Do tej pory z pomocą życzliwych osób jakoś starałam się go łatać, naprawiać. Ostatnio, mniej więcej dwa lata temu był pokryty cały nowa papą, jednak...to nie jest rozwiązanie na stałe. Dach znowu przecieka, miejscami leje się ciurkiem woda, trzeba podstawiać miski. Zaczyna "puchnąć" sufit (karton-gips), boję się że niedługo spadnie nam na głowę. Sytuacja zmusza mnie do tego, żeby położyć blachodachówkę, zwykłą, tanią. Coś co będzie trwalsze i na lata.

Koszt naprawy dachu przekracza moje możliwości finansowe. Starałam się o kredyt, niestety nie mam "dochodów", świadczenia jakie otrzymuję nie są brane pod uwagę przez banki. GOPS...poinformowany, zna sytuację, postarają się pomóc, jednak kwota jest bardzo wysoka jak dla nich.

Nie jest mi łatwo prosić o pomoc. Do tej pory radziłam sobie sama. Jednak opadłam już z sił, nie widzę rozwiązania. Zdrowie i bezpieczeństwo moich dzieci jest dla mnie najważniejsze.

Dlatego proszę Was o pomoc.

Wierzę, że znajdą się ludzie którzy pomogą mi zapewnić moim dzieciom suchy i ciepły dom.

Za wszystkie wpłaty serdecznie dziękuję.

Magda