Pan Rafał to 57-letni były pracownik kolei. Czas, w którym mógł pracować określa najlepszym czasem swojego życia i jest za tę możliwość ogromnie wdzięczny. Parę lat temu zdiagnozowano u niego silnie postępującą melopatię szyjną, która doprowadziła do paraliżu dolnej części ciała oraz prawej ręki. Mimo szczerych chęci oraz ciężkiej pracy wkładanej w rehabilitację, zmiany wydają się być nieodwracalne, a rehabilitacja mało skuteczna. Stan zdrowia uniemożliwia mężczyźnie samodzielność w codziennych czynnościach, w których każdego dnia musi liczyć na wsparcie opiekunki. Pan Rafał mieszka na I piętrze co uniemożliwia mu także wyjście na spacer (na wózku inwalidzkim) bez zaangażowania większej ilości osób. Mężczyzna utrzymuje się z emerytury w wysokości 1253 zł. Po odliczeniu kosztów mieszkania i leków pozostaje mu 591 zł miesięcznie.

Mimo, iż panu Rafałowi postępująca choroba odebrała samodzielność. Jest on osobą o pogodnym i bardzo optymistycznym nastawieniu. Cechuje go o otwartość i komunikatywność, ma duże poczucie humoru i dystans do świata. Uwielbia zagłębiać się w świat książek, a w szczególności kryminałów. Jest bardzo oczytany i potrafi rozmawiać na każdy temat. To właśnie optymizm, ciekawość świata, małe i duże marzenia, a także siła do walki sprawiają, że jego historia chwyta za serce.

Trzy kluczowe potrzeby

1. Odzież

Pan Rafał przez długi czas z powodu swojego ciężkiego stanu zdrowia oraz braku odpowiedniego wózka inwalidzkiego nie wychodził na zewnątrz . Teraz, gdy jest to możliwe, odzież zimowa, dobrze chroniąca przed chłodem byłaby dużą pomocą. Ta, którą posiada mężczyzna jest niestety za mała i mocno znoszona.

2. Pościel

Mężczyzna posiada jeden komplet pościeli, który jest mocno sprany i zużyty, przez co nie spełnia swojej funkcji. Nowa pościel byłaby dużą pomocą i odciążeniem budżetu.

3. Laptop

Komputer sprawny i w dobrym stanie umożliwiłby panu Rafałowi kontakt ze światem zewnętrznym oraz byłby świetnym narzędziem do rehabilitacji rąk i dłoni, a także treningów umysłowych. Potwierdza to również opiekunka mężczyzny, która kilkukrotnie użyczała mu swój prywatny komputer w celach rehabilitacyjnych i jak sama mówi, widziała bardzo duże zaangażowanie w ćwiczenia ze strony chorego.