Mam na imię Tomasz. Od niemowlęctwa żyję z bólem, bliznami i ciszą.

W wieku 13 miesięcy wpadłem do garnka z wrzątkiem. Doznałem rozległych oparzeń III stopnia – brzucha, klatki piersiowej, biodra i łopatki.

Przeszedłem 8 operacji. Skutki tego wypadku noszę w sobie do dziś – fizycznie i psychicznie.

Co się dzieje z moim ciałem?

Blizny przerostowe sięgające nawet 3 cm w głąb ciała nie tylko szpecą, ale przede wszystkim powodują bolesne przykurcze, ograniczają zakres ruchu i wymagają regularnych rehabilitacji.

Są one bardzo twarde i rozciągają się na obszarach, gdzie znajdują się ważne narządy – przez co mechanicznie je uciskają. To powoduje duszności i przewlekłe nadciśnienie. Mój organizm żyje pod ciągłym napięciem.

Zaburzenia termoregulacji sprawiają, że nie potrafię samodzielnie utrzymać ciepła. W chłodne dni w okresie jesienno-zimowym mój organizm może doznać nagłej hipotermii.

Głęboki obustronny niedosłuch (HTL 94/102 dB) oznacza, że żyję w niemal całkowitej ciszy. Aby funkcjonować, potrzebuję dwóch aparatów słuchowych.

A mimo to – nie przysługuje mi renta socjalna.

Od 29 lat system odmawia mi pomocy. Żyję z ciągłym bólem, niezdolny do pracy w standardowych warunkach.

Nie dlatego, że nie chcę – ale dlatego, że nie mogę.

Mam ogromną determinację i marzenie: stworzyć w domu własne miejsce pracy i odzyskać niezależność.

Dlaczego proszę o pomoc?

Z jednej strony – stan zdrowia. Z drugiej – 90-letnia Babcia, którą opiekuję się codziennie, sam, bez żadnego wsparcia instytucjonalnego.

Chcę jednak samodzielnie zadbać o naszą przyszłość. Stworzyć w domu bezpieczne, dostosowane do moich możliwości miejsce pracy.

Mam wiedzę. Mam doświadczenie. Mam chęci.

Nie mam tylko warunków.

Każda wpłata to krok do samodzielności – oto, na co zbieram:

❤️‍🩹 Środki na przetrwanie

Zanim uda mi się zarabiać – muszę po prostu przetrwać.

Każdy dzień to walka o podstawowe potrzeby – nie o wygodę, ale o przeżycie.

Mój jedyny dochód to skromny zasiłek z MOPS, bez wsparcia – nie mam jak zrobić kroku do przodu.

Szukam wsparcia, by w spokoju postawić pierwszy krok ku niezależności – bez strachu o jutro.

👵Opieka nad Babcią

Od 4 lat samotnie opiekuję się moją 90-letnią Babcią Marią – osobą o znacznym stopniu niepełnosprawności, schorowaną i niesamodzielną.

Babcia zmaga się z reumatoidalnym zapaleniem stawów, postępującą osteoporozą, chorobą Baastrupa oraz powikłaniami po złamaniu kręgu.

Każdy dzień to ogromny wysiłek – dla Niej i dla mnie.

Nie przysługuje mi zasiłek opiekuńczy – bo jestem “wnukiem”.

Babcia wciąż czeka na decyzję w sprawie świadczenia wspierającego (nawet 3 miesiące oczekiwania), a do tego czasu musimy radzić sobie całkowicie sami – bez pomocy, bez zabezpieczenia, bez gwarancji jutra.

Opieka nad Babcią to nie obowiązek – to honor i wdzięczność.

Bo to Ona była przy mnie, gdy sam byłem dzieckiem po ciężkim oparzeniu.

Teraz ja chcę być przy Niej.

Marzę o tym, by choć raz móc spełnić Jej najskrytsze marzenia.

Chciałbym kupić Jej kilka prostych rzeczy – ciepły koc, radio z dużymi przyciskami, wygodne buty, może coś słodkiego do herbaty.

🖥️ Komputer stacjonarny PC z dwoma monitorami

Chcę uczciwie pracować zdalnie – w domu, bezpiecznie, we własnym tempie.

Do tego niezbędny jest wydajny komputer stacjonarny z dwoma monitorami.

To nie luksus – to narzędzie kompensujące moją niepełnosprawność.

Przy bardzo głębokim niedosłuchu (HTL 94/102 dB), dwa ekrany są dla mnie absolutnie konieczne:

– jeden służy do odczytywania mowy z ust rozmówcy podczas wideorozmów, spotkań online czy rekrutacji,

– drugi pozwala mi pracować równolegle, prowadzić notatki, korzystać z aplikacji i edytować materiały.

Taki układ nie tylko zwiększa moją efektywność, ale przede wszystkim umożliwia mi samodzielne funkcjonowanie zawodowe – mimo ograniczeń zdrowotnych.

Dzięki temu zestawowi mógłbym wreszcie podjąć zdalne zlecenia, komunikować się swobodnie i rozpocząć drogę do niezależności.

🔧 Domowy warsztat komputerowy lub pracownia rękodzieła

Od 8 miesięcy bezskutecznie szukam pracy zdalnej.

Piszę, aplikuję, odzywam się – ale na horyzoncie wciąż nie widać nadziei.

Moje schorzenia, głęboki niedosłuch i konieczność opieki nad Babcią zamykają mi drogę do pracy w tradycyjnym modelu.

Dlatego chcę wziąć sprawy w swoje ręce i stworzyć w domu niewielki warsztat – miejsce, gdzie będę mógł:

– serwisować komputery, naprawiać sprzęt,

– wykonywać drobne prace serwisowe lub rękodzielnicze,

– a z czasem – może również tworzyć produkty do sprzedaży online.

Mam doświadczenie, wiedzę i pasję.

Brakuje mi jedynie narzędzi startowych i odrobiny stabilizacji, która pozwoli przetrwać ten czas bez pracy etatowej.

To nie jest plan “na chwilę”.

To prawdziwa strategia przetrwania i droga do niezależności – uczciwa, realna i możliwa do zrealizowania tylko dzięki wsparciu.

⚖️ Pomoc prawna

Lekarz orzecznik ZUS uznał, że „nie jestem całkowicie niezdolny do pracy”.

Sąd odmówił mi pełnomocnika z urzędu.

Potrzebuję pomocy prawnej, by walczyć o sprawiedliwość i prawo do renty.

🚲 Rower do rehabilitacji

Nie stać mnie na kosztowną rehabilitację.

Rower to moja codzienna terapia – pomaga rozciągać blizny, zmniejszać ból i sztywność tkanek.

🌱 Małe marzenia – te, na które nigdy nie mogłem sobie pozwolić.

Nigdy nie było na nie miejsca.

Może kiedyś uda się sprawić sobie drobną radość – taką, którą inni biorą za oczywistość.

Dlaczego to wszystko jest dla mnie tak ważne?

Bo bez szansy na pracę – nie ma niezależności.

Bez niezależności – nie ma godności.

A bez godności – człowiek gaśnie.

Chcę przerwać to błędne koło i odzyskać choć kawałek życia. Dla siebie. I dla Babci.

Jak możesz pomóc?

Wpłać dowolną kwotę – każda ma znaczenie,

Udostępnij zrzutkę – to równie cenna pomoc,

Daj mi szansę – na życie, a nie tylko przetrwanie.

Z całego serca dziękuję za każdą formę wsparcia,

Tomasz Lenkiewicz