30 stycznia 2022 roku straciliśmy spokój i nadzieję. Tego dnia wichura Nadia zabrała nam ule. No dobra, nie tyle ule, bo te wywróciła i trochę potrzaskała. Zabrała mieszkające w nich pszczoły. 37 rodzin pszczelich.

Te pszczoły, które kupiliśmy na samym początku przygody z pszczelarstwem (dokładnie 13 marca 2015 roku), te które kupowaliśmy przez te wszystkie lata, te które hodowaliśmy, wreszcie te, od których bezpłatnie ratowaliśmy mieszkańców Zielonej Góry i okolic (w ramach działania Pogotowia Pszczelarskiego). Przez ten czas, jako żółtodzioby i samoucy, zdołaliśmy popełnić chyba wszystkie możliwe błędy w sztuce pszczelarskiej. W tak zwanym międzyczasie Sylwek zdobył wykształcenie pszczelarskie, zdał państwowe egzaminy. Wypracowaliśmy swoją drogę pracy z pszczołami, używane metody (leczenie naturalne, zostawianie w ulach zapasu z miodu na zimę, odymianie ziołami). Nasze miody zaczęły być chętnie przez Was kupowane, a miód leśny z Malinówki zdobył Perłę Regionów na Międzynarodowych Targach Poznańskich.

Pszczoły miały stać naszym sposobem na życie, a w perspektywie dwóch-trzech lat głównym źródłem utrzymania naszej Rodziny.

Przez wiatr okazało się, że to po prostu nie będzie możliwe.

--

Postanowiliśmy zacisnąć zęby i oczy (żeby za bardzo z nich nie kapało przy dzieciach), uznaliśmy, że cofamy się o kilka lat wstecz w marzeniach i zaczynamy raz jeszcze.

Że damy radę. Sami. Jakoś. Znowu.

Że będziemy spać jeszcze mniej spać i pracować jeszcze ciężej i że w końcu osiągniemy cel. Zrealizujemy marzenia. Odbudujemy pasiekę. Ale że to jeszcze nie teraz.

Posprzątaliśmy pasieczysko.

A wieczorem, molestowana przez naszą znajomą i klientkę Iwonę, czy w poniedziałek będą zamówione przez nią chleby, napisałam do niej tylko smsa:

"Nie mamy prądu i nie mamy pszczół."

Nic więcej. To jedno zdanie.

--

Prąd wrócił w poniedziałek po południu. Włączyłam komputer i zalała mnie fala wiadomości. Ludzie już wiedzieli, proponowali pomoc, wysyłali dobre myśli. No i zaczęła się dziać magia. Bo Iwona założyła zbiórkę na zakup nowych rodzin pszczelich. Nie znając rozmiarów szkód, w tajemnicy, nie pytając o zdanie. Na tamtej, już zakończonej zbiórce udało się nazbierać na 18 rodzin pszczelich.

Namawiacie nas na jeszcze, namawiacie nas, żeby zawalczyć o odbudowanie stanu z roku 2021.

Więc spróbujmy...!

Tą zbiórka to zbiórka z nagrodami. To znaczy, że poza naszą absolutna wdzięcznością dostajecie od nas materialne efekty naszych działań. Sprawdźcie, może coś przypadnie Wam do gustu i zechcecie nas wspomóc w odbudowaniu pasieki.

Z wdzięcznością i nadzieją na dobry czas dla Was wszystkich,

Magda