27 września 2015 roku wypadek łamie życie Pawła i jego kręgosłup.

Nie wypadek drogowy, nie motocykl, nie skok do wody.

Dla pogotowia Paweł jest praktycznie denatem; „ile lat MIAŁ pani syn ?” - słyszy matka.

Rozpoczyna się dramatyczna walka o przetrwanie. W organizmie Pawła niemal każdy organ jest uszkodzony, rozerwany, krwawi.

Nie wypadek drogowy, nie motocykl, nie skok do wody - wystarczyła chwila na własnym, domowym balkonie: pęka barierka, trzy osoby lecą w dół. Brutalne zderzenie z ziemią. Cisza.

Nadzieja w oczach.

SOR. OIOM.

Los ma jednak wobec Pawła swój niepoznany plan, mimo olbrzymich uszkodzeń wewnątrzustrojowych iskra życia nadal się tli. Lekarze zdumieni.

Skazany na niekończącą się hospitalizację, wciąż żyje. Mijają miesiące, lata: łóżko, respirator, cewnik. Śniadaniem - leki znoszące ból i świadomość; obiadem kroplówki i tylko ten… Wzrok żony.

Nadzieja w oczach.

Duch nie ustaje.

Ale szara codzienność to katorga: przykuty do łóżka z czterokończynowym niedowładem, intubowany bez odczucia dotyku, bez władzy nad odruchami ciała, sztucznie żywiony. Organizm na pewnych polach przegrywa: pojawiają się rozległe odleżyny, konieczność wielokrotnych przeszczepów, duże rany pooperacyjne nie goją się - z powodu ciężkiej infekcji połowa ciała gnije ( Pseudomonas aeruginosa, pałeczka ropy błękitnej ).

Duch nie ustaje. Wzrok żony.

Los nadal ma swój niepoznany plan.

Mijają kolejne miesiące leżenia w jednej pozycji, wyłącznie na brzuchu. Każdy oddech, poruszenie, oddanie moczu – ból, straszny ból. Widok karykatury własnego ciała, beznadzieja – prześladuje jedno pytanie:

„czy warto żyć jedynie dla wspomnień minionych lat ?”

Saepe morborum gravium exitus, incerti sunt.

Aegroto dum anima est, spes esse dicitur.

Dum spiro, spero.

Los wybrał dla Pawła życie, reszta należy do ludzi.

Pozostaje błaganie i nadzieja na hojność i wielkość Waszych serc.

Potrzeba środków na skomplikowaną operację i leczenie komórkami macierzystymi kręgosłupa z powodu 50-procentowej utraty przewodnictwa rdzenia kręgowego, skutkującej niedowładem wszystkich kończyn.

Dłonie Pawła potrzebują rekonstrukcji dla usunięcia przykurczów palcowych.

Obecnie 27 letni Paweł oczekuje na podanie Tobramycyny dla zwalczenia infekcji ran (Pseudomonas aeruginosa). Dla przygotowania do operacji konieczne jest zaleczenie ran po poodleżynowych przeszczepach skóry.

Po zabiegu chirurgicznym Paweł przejdzie wielomiesięczną, intensywną rehabilitację.

Zbieramy dla Pawła Fibakiewicza

Wplat mogą państwo dokonywać poprzez portal zrzutka.pl bądź bezpośrednio na:

Numer konta Zrzutka.pl

15 1750 1312 6883 7407 0820 7479