Jestem Kasia, mam 33 lata. Dostałam wyrok – endometrioza.

Moi Mili. Zwracam się do Was z ogromną prośbą o pomoc i wsparcie w sfinansowaniu 💰 operacji, którą chciałabym, aby przeprowadził lekarz z endoteamu ze szpitala Medicover. Jestem zwolenniczką powiedzenia „grosz do grosza i będzie kokosza” i głęboko wierzę, że nam się uda ❤️ 💛💕💓

Będę turbo wdzięczna za wsparcie 🙏, udostępnienie zbiórki i wiarę, że się uda! 💪

Operacja, która może mi pomóc, dać szansę na życie bez bólu i normalne funkcjonowanie została wyceniona sumą, która przerasta moje możliwości finansowe. O ile sama jestem w stanie zarobić na bieżące wydatki związane z doraźnymi metodami radzenia sobie z bólem (osteopatia, fizjoterapia uroginekologiczna, dieta, psychoterapia), tak nie jestem w stanie uzbierać tej wielkiej kwoty na operację.

Moja historia brzmi klasycznie – na diagnozę czekałam ok. 8 lat. Chodziłam po lekarzach prosząc o pomoc, diagnozę. W międzyczasie słyszałam, że taka moja uroda, że skoro boli to ma boleć, że jestem histeryczką.

W końcu trafiłam na kompetentnego lekarza 👨‍⚕️, który postawił diagnozę. Mam zaawansowaną endometriozę. Zmianę głębokonaciekającą na więzadle maciczno-krzyżowym, która zrasta się ze zmianą głębokonaciekającą odbytnicy. Naciek w przegrodzie odbytniczo-pochwowej, który sprawia, że odbytnica i pochwa są ze sobą zrośnięte. Guza endometrialnego na esicy wielkości śliwki węgierki, który zamyka światło jelita w 70%. Sporo zrostów w miednicy i jamie brzusznej. Te anomalie i deformacje narządów bardzo mnie bolą. Nie zawsze udaje mi się z nimi uporać. Przez ten ból często odpuszczam życiowo – pasje, takie jak jeździectwo, turystyka, pole dance, odkładam na bok, na "lepsze czasy".

Endometrioza to choroba, której nie widać, a która atakuje narządy, najczęściej miednicy mniejszej oraz jamy brzusznej (ale nie tylko). Może przyjąć postać nacieków, guzów, torbieli, które w zaawansowanych postaciach przechodzą w stan głębokonaciekający. Tkanka endometriozy reaguje na hormony, wzrasta wraz z cyklem, a także krwawi, co doprowadza do ran w otrzewnej – stąd biorą się bóle, niewyobrażalnie silne. Ból ten bardzo trudno uśmierzyć standardowymi lekami przeciwbólowymi. 

Gdyby choroba i ból postanowiły się zwizualizować, wyglądałabym tak jak na pierwszym zdjęciu - jakbym w brzuch dostała ostry łomot. To jest taki ból, jakby sam szatan wyrywał mi wnętrzności swoim wielkim ostrym szponem. Ból, który uniemożliwia robienie codziennych czynności, który powoduje strach, że nie podołam zawodowo i zostanę bez środków do życia. Ból, który nie mija po zażyciu nawet najsilniejszych leków przeciwbólowych.

Specjaliści od endometriozy mówią, że jest to rodzaj nowotworu, który nacieka na narządy, deformuje je, rozrasta się, ale nie doprowadzi do śmierci. Za to będzie towarzyszył już zawsze, bo przyczyny endometriozy nie są znane, nie ma na nią lekarstwa. Leki i inne możliwości mają za zadanie uspokoić objawy i towarzyszący chorobie ból. Nie zawsze są skuteczne. Często powodują skutki uboczne.

W Polsce wciąż nie ma wiedzy na temat tej choroby. Próby znalezienia przyczyny bólu, który doprowadza mnie do omdleń, wymiotów, biegunek, kończyły się na stwierdzeniach, że miesiączka musi boleć.

Kluczem skutecznej operacji jest to co potrafi i widzi chirurg oraz narzędzia, do których ma dostęp. Celem takiej operacji jest odzyskanie i odbudowa właściwych stosunków anatomicznych, uwolnienie struktur anatomicznych z nacieków choroby tak, aby nie uszkodzić tych narządów. Nie sztuką jest okaleczenie kobiety w wieku rozrodczym, a przywrócenie możliwości, by marzenie o rodzicielstwie było realne.

Jestem jedną z wielu kobiet, które usłyszały diagnozę endometrioza.

Jedną z wielu kobiet, która diagnozę usłyszała za późno, by chorobę okiełznać bez konieczności radykalnej operacji, która ma na celu ratować życie.

Jedną z wielu kobiet, która nie ma możliwości finansowych, aby z chorobą walczyć.

Oczekuję na termin operacji w szpitalu Medicover, jak tylko się tego dowiem, od razu dam znać. Niestety nie znam dokładnej kwoty operacji. Uzależniona jest ona od zakresu operacji oraz długości pobytu w szpitalu. Ze względu na ryzyko konieczności wyłonienia tymczasowej stomii, a co za tym idzie jej zamknięcia po pewnym czasie, to również jest obarczone dodatkowymi kosztami.