Zbieramy pieniądze na podstawowe potrzeby dzieci w indonezyjskich wioskach oddalonych od cywilizacji.

Razem z koleżanką jesteśmy na wolontariacie na wyspie Lembata w Indonezji. Wspomagamy tutaj miejscowe stowarzyszenie Taman Daun. Działa ono na rzecz dzieci z lokalnych wiosek wspierając ich edukację i rozwój. Jest to też miejsce, gdzie dzieci schodzą się, aby spędzać razem czas i korzystać z dodatkowych zajęć prowadzonych przez wolontariuszy, takich jak np. język angielski, fotografia, zajęcia plastyczne. Członkowie stowarzyszenia starają się zaopatrywać dzieci w niezbędne rzeczy, natomiast potrzeby są większe niż ich możliwości finansowe. My uczymy tutaj dzieci angielskiego, bawimy się z nimi, aktywizujemy, jeździmy do różnych wiosek, aby dotrzeć do jak największej liczby dzieci. Praca z nimi jest naprawdę niesamowita, pełna uśmiechu i skuteczna. Ale jak wszystko jest i ciemna strona mocy. Dzieci chodzą w zniszczonych, dziurawych ubraniach, często nie posiadają butów. Brakuje materiałów do pracy oraz produktów takich jak: przybory szkolne, zeszyty, książki czy plecaki. Nie ma tutaj także piłek, zabawek, gier. W najbiedniejszych wioskach nie ma nawet dostępu do pitnej wody (ludzie korzystają z deszczówki) oraz podstawowych produktów medycznych, środków do dezynfekcji, plastrów, nie wspominając już o lekach. Mieszka tutaj wiele dzieci porzuconych przez swoich rodziców, które zazwyczaj żyją ze swoimi dziadkami i muszą pomagać w utrzymaniu domu oraz w pracy.

Dlatego zgłaszamy się do Was z prośbą o POMOC. Zebrane pieniądze przeznaczymy na prezenty dla dzieci, apteczki oraz wodę pitną. Naszym celem jest zaopatrzenie dzieci w buty, koszulki, spodenki, skarpetki, przybory szkolne, zeszyty, książki, plecaki, piłki do gry, zabawki, gry planszowe/rozwojowe.

Tutaj każda złotówka na dużą wartość i wierzymy, że razem zebrane pieniądze choć trochę poprawią ich sytuację i wpłyną pozytywnie na ich rozwój.

Dzieci noszą dziurawe, brudne, za duże ubrania.

Wiele dzieci z tej wioski nie chodzi do szkoły, ponieważ muszą pomagać rodzicom.

Nesto, 10-latek, który większość czasu mieszka sam, ponieważ jego rodzice wyjechali do pracy do innych wiosek. Po szkole przychodzi do Taman Daun, aby czytać oraz zjeść obiad. Cztery lata temu pod nieobecność rodziców znalazł swoją 8-letnią siostrę w domu, martwą najprawdopodobniej z powodu zaniedbania i głodu. Jest to bardzo mądry chłopiec, który dużo czyta, aby uciec od otaczającej go rzeczywistości.

Dzieci często chodzą z otwartymi ranami. Gdy chciałyśmy je opatrzeć okazało się, że w całej wiosce nie ma ani jednego plastra, ani środka do odkażania ran. W zamian za to użyto olejku i liścia, a następnie przewiązano kawałkiem materiału.

Jedyne zabawki, które mają do dyspozycji w Taman Daun.

Uśmiech dzieci bezcenny.

Zajęcia z dziećmi.